Testosterone Propionate Skutki Uboczne

Chociaż sam testosteron może powodować działania niepożądane, których inne zmodyfikowane analogi i pochodne uniknęły (takich jak Estrogenne skutki uboczne na przykład), ogólnie testosteron jest uważany za najbezpieczniejszy steryd anaboliczny, choćby z tego powodu, że jest to hormon anaboliczny, który organizm ludzki wytwarza naturalnie. Jest zatem oczywiste, że organizm ludzki jest dobrze przyzwyczajony do wpływu testosteronu na jego komórki i układy, a badania dotyczące testosteronu i jego wpływu na organizm są wystarczająco dużo, że prawie cała wiedza na temat możliwych skutków ubocznych propionianu testosteronu jest znane człowiekowi, a informacje te są łatwo dostępne. W rzeczywistości istnieje znacznie więcej solidnych danych naukowych w postaci badań klinicznych i informacji na temat testosteronu i jego różnych typów estrów niż jakikolwiek inny istniejący steryd anaboliczny.

Kontrastuje to z innymi zmodyfikowanymi analogami testosteronu. Chociaż, jak wspomniano powyżej, te zmodyfikowane analogi mogą uniknąć pewnych skutków ubocznych, które są nieodłączną częścią samego testosteronu, często mogą wykazywać dziwne skutki uboczne i dziwne zachowanie nieznane nauce z powodu jego modyfikacji, które zasadniczo tworzą zupełnie nowy steryd anaboliczny. To dziwne zachowanie nigdy nie byłoby wykazane przez sam testosteron, ponieważ jest on najbardziej naturalnym sterydem anabolicznym dla ludzkiego ciała.

Ukryte lub dziwne skutki uboczne związane z różnymi analogami / pochodnymi nie powinny zatem być doświadczane w przypadku testosteronu (w porównaniu z bardzo tajemniczym związkiem, takim jak Anadrol lub Trenbolon , na przykład).

Po ustaleniu tego, testosteron nie jest pozbawiony potencjalnych skutków ubocznych. Ale to jest nasze prawie pełne zrozumienie tego związku, które pozwala skutecznie zrozumieć skutki uboczne propionianu testosteronu i sobie z nimi poradzić.

Androgenne skutki uboczne

Ponieważ testosteron jest głównym androgenem męskim, skutki uboczne propionianu testosteronu obejmują również aspekt androgennych skutków ubocznych. Ulega również przemianie w jeszcze silniejszy androgenny metabolit, Dihydrotestosteron (DHT) . Testosteron ma siłę androgenną 100, co służy wykazaniu znacznej ilości androgennej aktywności w organizmie. Jednak skutki uboczne propionianu testosteronu w obszarze androgenności mają więcej wspólnego z faktem, że testosteron jest przekształcany w wyżej wymieniony silniejszy i silniejszy dihydrotestosteron androgenowy (DHT) za pośrednictwem enzymu 5-alfa reduktazy (5AR).

Enzym 5-alfa reduktazy występuje w dużych ilościach w niektórych tkankach, takich jak skóra głowy, prostata i skóra. Kiedy testosteron dociera do tych tkanek, ulega szybkiej redukcji do silniejszego androgenny metabolit DHT. To właśnie DHT jest odpowiedzialny za większe nasilenie androgennych skutków ubocznych. Leki pomocnicze, takie jak Proscar lub Dutasteride, można wykorzystać do skutecznego hamowania enzymu 5-alfa reduktazy, a tym samym eliminacji DHT u źródła jego przyczyny. Nie wyeliminuje to jednak całkowicie androgennych skutków ubocznych ze względu na fakt, że sam testosteron ma siłę androgenną 100 i nadal będzie działał jako androgen w różnych tkankach w całym ciele, nawet jeśli potencjał przekształcenia się w DHT zostanie wyeliminowany lub zmniejszony .

Alternatywą (lub uzupełnieniem) inhibitorów 5AR, takich jak Proscar, jest miejscowe stosowanie szamponu Nizoral 2%, w którym jego aktywny składnik Ketokonazol działa jako miejscowy bloker DHT w skórze i skórze głowy, skutecznie zmniejszając prawdopodobieństwo wyzwalania androgenów łysienie typu męskiego a także wypryski trądzikowe spowodowane nadmiernym przetłuszczaniem się skóry. Androgenne skutki uboczne obejmują: zwiększone wydzielanie sebum (tłusta skóra), nasilone napady trądziku (związane ze zwiększonym wydzielaniem sebum), wzrost owłosienia ciała i twarzy, łagodny przerost prostaty (BPH) oraz zwiększone ryzyko wywołania łysienia typu męskiego (MPB) u osób, które mają cechę genetyczną wymaganą do ujawnienia się stanu.

Skutki uboczne produkcji HPTA i endogennego testosteronu

Wszystkie sterydy anaboliczne powodują dobrze znany i dobrze udokumentowany efekt uboczny endogennego zahamowania i / lub zatrzymania produkcji testosteronu. Skutki uboczne propionianu testosteronu nie są wyjątkiem od tej reguły dla każdego istniejącego sterydu anabolicznego. Ewentualne całkowite i trwałe wyłączenie tych układów hormonalnych może również wynikać, szczególnie w wyniku zbyt długich cykli. Po zakończeniu każdego cyklu, dokładny i właściwy Terapia po cyklu (PCT) Program jest zawsze konieczny, gdzie stymulujące testosteron związki pomocnicze, takie jak Nolvadex i / lub HCG powinny być stosowane w celu ułatwienia normalizacji HPTA i endogennej produkcji testosteronu tak szybko, jak to możliwe.

Protokoły i programy PCT są zwykle uruchamiane przez okres 4-6 tygodni po usunięciu wszystkich sterydów anabolicznych z organizmu po zakończeniu cyklu. Brak zaangażowania w odpowiedni program PCT może spowodować trwałe uszkodzenie HPTA, w wyniku czego osoba wytwarza niewystarczające / niewystarczające poziomy testosteronu (stan chorobowy znany jako hipogonadyzm ) i konieczne będzie leczenie w postaci TRT (Terapii Zastępczej Testosteronem) na całe życie.

Hepatotoksyczne skutki uboczne

Propionian testosteronu nie jest sterydem anabolicznym C17-alfa alkilowanym i dlatego nie wykazuje żadnych oznak toksyczności w wątrobie. Zapewnienie tego faktu leży w badaniach, w których badano potencjalną hepatotoksyczność testosteronu stosowanego w wysokich dawkach (400 mg dziennie, co odpowiada 2800 mg tygodniowo) u kilku badanych mężczyzn przez Okres 20 dni gdzie droga podania była faktycznie doustna zamiast zastrzyków domięśniowych.

Pomysł polegający na podawaniu go doustnie zamiast tradycyjnego wstrzyknięcia domięśniowego polega na nasyceniu wątroby dużymi ilościami testosteronu (wszystkie substancje przyjmowane doustnie przechodzą przez wątrobę i wchodzą w interakcję z wątrobą w znacznie większym stopniu niż droga podania przez wstrzyknięcie). W wyniku badania nie zaobserwowano żadnych zmian. Należy również zauważyć, że nawet jeśli istniałaby jakakolwiek miara hepatotoksyczności z propionianem testosteronu, jego droga podania polega na wstrzyknięciu, co pozwala uniknąć wspomnianego wcześniej pierwszego przejścia przez wątrobę (coś, co występuje tylko przy doustnym spożyciu substancji). Dlatego hepatotoksyczność nie ma znaczenia, gdzie Testosteron Propionian bok efekty są zaniepokojeni.

Skutki uboczne układu sercowo-naczyniowego

Obciążenie układu sercowo-naczyniowego i negatywne zmiany cholesterolu to wszystkie efekty obwodowe, które należą do skutków ubocznych propionianu testosteronu. Jest to jeden efekt uboczny, który występuje w przypadku każdego istniejącego sterydu anabolicznego i jest nieodłącznie związany z naturą sterydów anabolicznych, zwłaszcza doustnych sterydów anabolicznych. Obejmuje to redukcję HDL (dobrego cholesterolu) i wzrost LDL (zły cholesterol) . Skutkiem takich zmian jest zwiększone ryzyko miażdżycy, a stopień, w jakim te zmiany zachodzą na gorsze, jest zwykle zależny od dawki (wyższe dawki zwiększają negatywne zmiany i ryzyko). Inne czynniki, które wpływają na te negatywne zmiany cholesterolu to: czas trwania stosowania i droga podawania. Sam testosteron faktycznie wykazuje znacznie mniejszy wpływ na poziom cholesterolu w tym przypadku niż wszystkie inne sterydy anaboliczne, ponieważ jednym z czynników przyczyniających się w tym przypadku jest zdolność wątroby do swobodnego metabolizowania testosteronu oraz fakt, że testosteron nie jest wyjątkowo odporny na rozpad wątroby i metabolizm. Problem gdzie hepatotoksyczność dotyczy głównie niektórych sterydów anabolicznych, które mają cechę wykazywać większą odporność na metabolizm wątrobowy niż testosteron. Jest to jeden z głównych powodów, dla których doustne sterydy anaboliczne wykazują różne poziomy hepatotoksyczności – alkilacja C17-alfa powoduje, że steryd anaboliczny staje się bardziej odporny na metabolizm lub rozkład w wątrobie. Obawa, czy steryd anaboliczny ma wysoką oporność na metabolizm wątrobowy lub niską, jest czynnikiem wpływającym na dany steryd anaboliczny ma wpływ na kontrolę cholesterolu w wątrobie.

W szczególności testosteron wykazał w jednym badaniu klinicznym, że ma tylko niewielki wpływ na poziom cholesterolu HDL po 12 tygodniach, kiedy 280 mg Testosteron Enanthate był podawany co tydzień. Profile cholesterolu zmieniły się później na gorsze po włączeniu inhibitora aromatazy, co spowodowało znaczny 25% spadek cholesterolu HDL. Odwrotnie, przeprowadzono inne badania, w których 300 mg testosteronu Enanthate co tydzień podawano przez 20 tygodni bez użycia inhibitora aromatazy, co skutkowało 13% redukcją cholesterolu HDL, jednak gdy dawki testosteronu zwiększono do 600 mg tygodniowo, zmniejszenie z Cholesterol HDL spadł do 21%. Z zbadanych danych wynika, że wzrost estrogenu poprzez aromatyzację i metabolizm wątroby faktycznie pomaga zrównoważyć negatywne zmiany cholesterolu wynikające ze stosowania ponadfizjologicznych ilości sterydów anabolicznych. Ma to sens, biorąc pod uwagę, że sam estrogen ma pozytywny wpływ na poziom cholesterolu . Dlatego stosowanie inhibitora aromatazy i jego wpływ na profile cholesterolu należy zawsze pamiętać, gdy każdy użytkownik rozważa dodanie inhibitora aromatazy w cyklu.

Dlatego zamiast tego zaleca się stosowanie minimalnych dawek inhibitora aromatazy podczas cyklu w celu kontroli estrogenu, a nie całkowitej eliminacji estrogenu. Ideą w takim przypadku jest utrzymanie poziomu estrogenów w normalnych granicach i niedopuszczenie do ich gwałtownego wzrostu w wyniku aromatyzacji, ale jednocześnie zapobieżenie spadkowi prawie do zera po zastosowaniu pełnych dawek inhibitora aromatazy.

Testosterone Propionate Skutki Uboczne

Testosterone Propionate Skutki Uboczne Przypisy

1. https://books.google.com.tr/books?id=A9m8TkdCUqEC&pg=PA228&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false
2. https://books.google.com.tr/books?id=Hte1BgAAQBAJ&pg=PA21&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false